เรื่องราวสนุกสนานช่างเม้าท์ของเลขาเอมจากเรื่อง เลขานินทานาย ทำให้หลายคนรู้จัก 'มนันยา' ในฐานะนักเขียนอารมณ์ดี รุ่มรวยอารมณ์ขัน รวมไปถึงงานเขียนชิ้นต่อ ๆ มาที่ยังคงความสนุกสนานสไตล์ 'มนันยา' ไว้ได้เป็นอย่างดี อาทิ พี่กล้วยตาก, ขี่จำปีไปเกามังกร, ชาวเขื่อน, เอ แมน คอล เป๋ง, ลาก่อนกิ่วลม และไปซาฟารีที่ขั้วโลกเหนือ
แต่มาในระยะหลัง ผลงานของ 'มนันยา' มักเป็นงานแปลแนวสืบสวนสอบสวนเป็นส่วนใหญ่ จนมีเสียงแว่วมาว่า หรือ 'มนันยา' จะเลิกเขียนหนังสือซะแล้ว เมื่อมีโอกาสพบเจอกัน เราเลยสอบถามถึงความค้างคาใจดังกล่าว
"ตอนนี้กำลังจะลดงานแปลให้น้อยลงค่ะ จะได้มีเวลาเขียนหนังสือ วางพล็อตไว้แล้ว ว่างเมื่อไหร่ก็จะลงมือเสียที อยากเขียนเรื่องอ่านเล่นนะ ติดตรงที่ไม่มีเวลานี่แหละ เพราะงานเขียนต้องใช้เวลามาก ต้องอารมณ์ปลอดโปร่งด้วย งานแปลน่ะเหมือนทำการบ้าน ว่างเมื่อไหร่ก็ลงมือทำได้" 'มนันยา' ชี้แจงถึงเหตุผลที่ไม่ค่อยมีงานเขียนชิ้นใหม่ ๆ ออกมาให้เห็นกันมากนัก
"งานแปลส่วนใหญ่จะเลือกเรื่องลึกลับตื่นเต้น เพราะอ่านได้ทุกเพศทุกวัยน่ะค่ะ ก็เหมือนยาหม่องแหละ บำบัดได้สรรพโรค เรื่องรักโรแมนติกก็มีแปลรวมเล่มไป 1 เล่มแล้ว ชื่อ เห็นจะเป็นเพราะรัก ขายดีมากเลย ปีเดียวพิมพ์ซ้ำตั้ง 4 ครั้ง (ปี 2544)" ในฐานะที่เป็นทั้งนักเขียนและนักแปล เมื่อถามถึงความยากง่ายของงานทั้งสองอย่าง 'มนันยา' บอกว่า "ยากคนละอย่างนะ แล้วแต่ถนัดอะไร แต่การเป็นนักเขียนทำให้ภาษาไทยดีค่ะ เวลาแปลภาษาก็สละสลวย"
เขียนงานมาก็มาก แปลงานมาก็เยอะ พอถามถึงนักเขียนหรือนักแปลที่ชื่นชอบ 'มนันยา' บอกว่าเธอชอบงานแปลของสุคนธรส และชอบงานเขียนของดอกไม้สด โดยให้เหตุผลว่า "โบราณไปหน่อยนะ แต่ภาษาของท่านทั้งสองเจ๋งจริง ๆ ขอบอก…" ส่วนนักเขียนรุ่นใหม่นั้นชอบ ว.วินิจฉัยกุล อมรา ตัณฑ์สมบุญ (พลอยแกมเพชร) และวิทวัส (เที่ยวรอบโลก)
แม้ระยะหลังจะผันบทบาทไปเป็นนักแปล แต่ผลงานที่ผ่าน ๆ มาของ 'มนันยา' ยังคงได้รับความนิยมอย่างต่อเนื่อง เรื่อง เลขานินทานาย พิมพ์ซ้ำถึง 7 ครั้ง ส่วนเรื่องชุดชาวเขื่อนทั้งสามเล่ม (ชาวเขื่อน, เอ แมน คอล เป๋ง, ลาก่อนกิ่วลม) พิมพ์ซ้ำครั้งที่ 5 ด้วยปกใหม่สีสันสดใสไปเมื่อเร็ว ๆ นี้ นอกจากนี้ยังมีงานเขียนสารคดีเชิงท่องเที่ยว ท่องทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ที่เพิ่งออกมาในปีนี้ (2545) ซึ่ง 'มนันยา' พูดถึงงานชิ้นนี้ว่า
"ท่องทะเลเมดิเตอร์เรเนียน นี่ใครพลาดไม่ได้อ่านก็น่าเสียดายนะ เพราะสนุกสุด ๆ ได้ไปในที่แปลก ๆ ตื่นเต้น น่าสนใจไปหมดทุกแห่งทุกที่ แค่อ่านตอนไปเมืองเพตราก็คุ้มค่าราคาหนังสือแล้ว แถมยังเอาชื่อเมืองไปตั้งชื่อลูกสาวได้อีกต่างหาก แล้วก็บอกว่า 'มนันยา' เป็นคนตั้งให้… แน่ะ!" แม้จะเป็นการพูดคุยกันสั้น ๆ แต่ยังเห็นความสนุกสนานแฝงอยู่ในทุกถ้อยคำ… สมกับเป็นนักเขียนอารมณ์ดีจริง ๆ
