เด็กกับการ์ตูนเป็นของคู่กัน แม้ทุกคนจะผ่านวัยเด็กมาคล้ายๆกัน แต่เมื่อโตเป็นผู้ใหญ่แล้วเห็นเด็กติดตามอ่านการ์ตูนมากกว่าตำหรับตำราก็อดเป็นห่วงไม่ได้ แต่นี่คือเรื่องราวของผู้ใหญ่ที่อ่านการ์ตูน !

มิใช่อ่านอย่างฆ่าเวลา หรืออ่านผ่านๆเพียงต้องการความสนุกสนานเพลิดเพลินเท่านั้น แต่ท่านยังวิเคราะห์ วิจารณ์ ตีแผ่ความเป็นจริงบางด้าน เรื่องราวที่อาจอาจคาดไม่ถึง ดึงสาระออกมาจากลายเส้นการ์ตูน แล้วขยายความให้นักอ่านทั่วไปได้รู้

ชื่อของนายแพทย์ประเสริฐ ผลิตผลการพิมพ์ปรากฏตามนิตยสารต่างๆ ในฐานะคอลัมนิสต์ด้านจิตวิทยา และนักวิจารณ์การ์ตูนที่ร่ำรวยความรู้ความสามารถ เพราะท่านรอบรู้เรื่องราวเกี่ยวกับการ์ตูนทุกประเภท อย่างละเอียดลออชนิดแฟนพันธุ์แท้ และสามารถใช้ทฤษฎีทางจิตวิทยาอธิบายพฤติกรรมของตัวการ์ตูนออกมาได้เป็นฉากๆ เชื่อมโยงเหตุการณ์ต่างๆเข้าไว้ด้วยกันอย่างมีเหตุผล สะกิดให้ผู้ใหญ่หลายคนหันมาสนใจการ์ตูนในอีกแง่มุมหนึ่ง ช่วยทำความเข้าใจ และลดช่องว่างทางความรู้สึกของผู้ใหญ่ที่มีต่อการ์ตูนให้แคบเข้า ให้ผู้ใหญ่รู้สึกต่อการ์ตูน และเด็กที่อ่านการ์ตูนในแง่ดีขึ้น เชิญรู้จักแนวคิดและตัวตนของคุณหมอนักเขียนท่านนี้ได้จากบทสัมภาษณ์ทาง E-mail ต่อไปนี้

ทราบว่างานประจำก็มีภาระกิจมากอยู่แล้ว แต่ยังมีผลงานเขียนออกมาอย่างสม่ำเสมอ คุณหมอเข้ามาในวงการหนังสืออย่างไร และมีวิธีการทำงานอย่างไรครับ
เริ่มเขียนวิจารณ์การ์ตูนให้นิตยสาร Kids&Family ก่อนครับ ก่อนที่ มติชนสุดสัปดาห์ จะชวนให้เขียนด้วย จากนั้น Kids&Family ขอให้เขียนคอลัมน์ทางจิตวิทยาวัยรุ่น Health Today ขอให้เขียนเรื่องสุขภาพทั่วไปตั้งแต่ฉบับปฐมฤกษ์ แล้ว สารคดี ขอให้เขียนจิตวิทยาทั่วไป หากช่วงไหนพอมีเวลาก็พยายามเขียนบทวิจารณ์หนังอย่างละเอียดบ้าง ที่เคยเขียนไปแล้วคือ Girl Interrupted และ A Beautiful Mind ครั้งสุดท้ายเขียนเรื่องหนังจีนชอว์บราเธอร์สให้นิตยสาร ศิลปวัฒนธรรม รายสะดวกก็เขียนบทความให้หนังสือพิมพ์มติชน กรุงเทพธุรกิจ และโพสต์ทูเดย์ ผมทำงานตอนดึกครับ บางครั้งก็ทำงานตอนเช้ามืด ส่วนการอ่านหนังสือจะอ่านทุกเวลา ที่สนามบิน รอประชุม รอขึ้นรถ ในรถ รอคิวที่ไหนก็ตาม เช่นที่สนามบิน ธนาคาร ไปรษณีย์ เทศบาล แล้วก็อ่านก่อนนอนครับ

เล่าถึงผลงานเขียนที่ผ่านมา งานเขียนที่กำลังทำ และจะทำในอนาคตให้ทราบหน่อยสิครับ
ผลงานรวมเล่มคือ การ์ตูนที่รัก การ์ตูนสุดที่รัก การ์ตูนเพื่อนรัก สามเล่มนี้รวมจากคอลัมน์ในKids&Familyและมติชนสุดสัปดาห์ ตามหาการ์ตูน รวมจากบทความ 9 ตอนที่เคยเขียนให้สารคดีเกี่ยวกับประวัติของการ์ตูนตั้งแต่ต้นจนถึงปัจจุบันสั้นๆ วัยรุ่นไม่วุ่นได้ไง รวมจากคอลัมน์ใน Kids&Family และ รู้จักตัวเองก่อนดีไหม รวมจากคอลัมน์ใน Health Today กับบทวิจารณ์หนัง 2 เรื่องคือ Girl Interrupted และ A Beautiful Mind ที่เคยเขียนให้สารคดีครับ

ผลงานชุดการ์ตูนที่รักเป็นงานเขียนที่ทำให้คุณหมอโดดเด่นและแตกต่างจากงานเขียนของหมอจิตวิทยาท่านอื่น ตรงนี้มีกระแสตอบรับทั้งจากผู้อ่านและคนรอบๆตัวอย่างไรครับ
ไม่ทราบนะ ผมปรารถนาดีต่อการ์ตูนจึงเขียนครับ ตั้งใจเขียนให้คุณพ่อคุณแม่อ่านเพื่อลดทัศนคติที่เป็นลบของพ่อแม่ลงบ้าง ให้เข้าใจเด็กๆที่อ่านการ์ตูนหรือติดการ์ตูนมากขึ้น อย่าไปตำหนิเด็กมากเกินไป แล้วก็คาดหวังว่าจะมีนักวิจารณ์การ์ตูนเกิดขึ้นมากๆให้คึกคักสนุกสนานเหมือนการวิจารณ์หนังและเพลง คาดหวังให้เป็นการวิจารณ์เพื่อยกระดับสาระของการอ่านด้วยนะครับ มิใช่เพียงแนะนำหนังสือการ์ตูน ปรารถนาให้วงการวิจารณ์ตื่นตัว ช่วยกันค้นหาสาระจากการ์ตูน อยากให้สังคมมองการ์ตูนในแง่ดี อยากให้เด็กๆอ่านแล้วคุ้มค่าเวลาที่เสียไป ได้อะไรมากอีกนิดนอกจากความสนุก

คุณหมอจัดการ์ตูนอยู่ในหมดหมู่วรรณกรรมหรือไม่ เพราะอะไรครับ
โดยส่วนตัวผมจัดนะ เพราะหนังสือการ์ตูนอย่างที่เรียกว่าคอมิกส์นั้นรวมศาสตร์ด้านศิลปและวิธีเล่าเรื่องเข้าด้วยกัน เนื้อหาของบางเรื่องก็ลึกซึ้งมีคุณค่าน่ายกย่อง ขึ้นหิ้งได้

ในช่วงชีวิตของคนๆหนึ่ง(โดยเฉพาะวัยเด็ก)ต้องได้เกี่ยวข้องกับการอ่านการ์ตูน ฉะนั้นการ์ตูนมีอิทธิผลต่อชีวิตและสังคมมากน้อยแค่ไหนครับ
ก็อ่านเพลินดีครับ เป็นความบันเทิงชนิดหนึ่ง ได้สาระพอสมควร เสริมสร้างจินตนาการและฝึกสมองอีกนิดหน่อย ผลงานของสังคมย่อมสะท้อนสังคมแน่นอน อยากเชิญนักวิจารณ์เข้ามาช่วยกันค้นหาครับ

ผู้ใหญ่ควรจะอ่านการ์ตูนหรือไม่ครับ
เรื่องที่เด็ดๆก็น่าอ่านนะครับ เช่น ดรากอนบอล เบอร์เสิร์ก หนังการ์ตูนอย่าง Akira Ghost in the Shell Metropolis Evangelion Spirited Away และของจิบลิสตูดิโอทุกเรื่องก็ควรได้ดู

คุณหมอมองว่าวงการการ์ตูนจะพัฒนาไปในแนวทางไหนครับ(ทั้งในระดับสากลและระดับประเทศ)
ผมว่านักเขียนการ์ตูนไทยเก่งๆมีมากนะครับ ฝีมือดีๆมีเยอะ ยังติดขัดที่เนื้อเรื่องยังไม่ลึกซึ้งหรือโฉ่งฉ่างเท่าไร คงขึ้นกับสภาพสังคม วัฒนธรรมและการศึกษาของบ้านเราด้วย แต่โดยรวมผมมั่นใจว่าจะดีมากและดังในเวลาไม่นาน เอาใจช่วยอยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อคิดว่าระดับสากลก็ชักจะตัน เราน่าจะสปีดทัน

ปัญหาของวงการการ์ตูนบ้านเราคืออะไรครับ
ผมไม่แน่ใจนะครับ ยังขายได้ไม่มากเท่าการ์ตูนญี่ปุ่นมั้ง เอาใจช่วยอยู่เหมือนกัน ช่วยกันซื้อหน่อย

คุณหมอจะมีผลงานเขียนการ์ตูนเผยแพร่บ้างไหมครับ
ไม่ครับ

ถ้าเข้าไปในการ์ตูนได้ คุณหมออยากจะเข้าไปในการ์ตูนเรื่องใด จะเข้าไปสวมบทบาทใคร เพราะอะไรครับ
เยอะครับ เลือกไม่ถูก สนุกเยอะ เคยอยากเข้าไปในจักรวาลของพวกซูเปอร์ฮีโร่ ตอนนี้ไม่อยากแล้ว จะทำงาน เข้าไปแล้วจะไม่ได้กลับออกมา

คุณหมอมีความเห็นอย่างไรกับการ์ตูนที่กลายเป็นเกมคอมพิวเตอร์ และปัญหาความรุนแรงในเกมคอมพิวเตอร์
ก็ต้องระวังเรื่องติดและเสียเวลา เรื่องเคยชินกับความรุนแรงก็ด้วย อย่างที่เรียกว่าเล่นๆไปถูกdesensitized เรื่องนี้มิใช่กลัวเกินเหตุ เล่นได้ครับแต่ก็ระวังไว้บ้าง

ในฐานะคุณพ่อคนหนึ่งคุณหมอจะฝากอะไรถึงเด็กที่ติดการ์ตูนงอมแงม และผู้ปกครองที่มีบุตรหลานเป็นเช่นนั้นครับ
ฝากผู้ปกครองก่อน หนังสือการ์ตูนมิใช่ของไม่ดี เรื่องโป๊เรื่องรุนแรงไม่ต้องห่วง เพราะงานศิลปในการ์ตูนได้ช่วยเหลือเด็กๆให้รับมือกับความโป๊และความรุนแรงอยู่บ้างแล้ว เด็กเกือบทั้งหมดไม่เลียนแบบอะไรง่ายๆอย่างที่กังวล เพราะฉะนั้นการ์ตูนมิใช่ผู้ร้าย เด็กๆก็ไม่ใช่ผู้ร้าย อย่างไรก็ตามขอให้ดูแลเรื่องการใช้เวลา ซึ่งก็เป็นเวลาที่เด็กมีจำกัดในแต่ละวัน เขาควรใช้เวลาอย่างไร มิใช่เฉพาะการ์ตูนแต่ทุกเรื่อง อย่าให้เขาติดอะไร แน่นอนว่าอย่าให้เขาเสียเวลากับการ์ตูนมากเกินสมควรด้วย อ่านพอหอมปากหอมคอเพลิดเพลินใจก็พอ สำหรับเด็ก ผมปรารถนาให้เยาวชนได้อ่านหนังสืออื่นมากกว่าอ่านการ์ตูน มีหนังสืออีกมากที่ลึกลับ ลึกซึ้งและให้ความสุขแก่นักอ่านมากกว่าอ่านการ์ตูน ย้ำนะครับว่าการ์ตูนเป็นงานศิลปที่ดีและน่าเสพ แต่หนังสืออื่นที่ดียิ่งกว่ายังมีอีกมาก แบ่งเวลาให้หนังสืออื่นด้วย ผมอ่านหนังสืออื่นมากกว่าอ่านการ์ตูนเยอะ รักการ์ตูนได้ครับ แต่ก็อย่าพลาดของดีอื่นๆในชีวิต ..