วันนี้ เราจึงจะมาทำความรู้จักกับเบื้องหลังของความสำเร็จและชีวิตส่วนตัวของปองพล อดิเรกสารที่นอกเหนือไปจากภารกิจ และหน้าที่ในตำแหน่งรองนายกรัฐมนตรี ....."ตามปกติผมก็ตื่น 6.30 น.เช้า ตื่นมาก็อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ทานอาหารเช้า 07.30 น.แล้วอ่านหนังสือพิมพ์ควบคู่กันไป จนกระทั่งถึงเวลา 08.00-08.30 น.แล้วแต่ถ้าไม่มีแขกมาพบจะแต่งตัวออกจากบ้าน ปกติผมเป็นคนทำตัวไม่ค่อยว่าง คือหาอะไรทำ เวลาว่างก็เขียนหนังสือ จะเขียนประมาณ ชั่วโมง-ชั่วโมงครึ่ง และถ้าง่วง ผมจะนอนเวลา 5 ทุ่มครึ่งถึงเที่ยงคืนจะนอนในช่วงนั้น ตอนนี้ผมมีโครงการใหม่อยู่คือ

จะทำหนังสือแจกในงานแซยิดตัวเองปีหน้าจะเป็นประวัติและผมจะทำเป็นสมุดภาพเหมือนอัลบั้มรูป เป็นสมุดภาพ 60 ปี ความทรงจำผมจะเน้นรูปเป็นหลัก คือ พูด้วยรูปและอธิบายภาพตั้งแต่เล็กจนกระทั่งโตก็รวบรวมอยู่"..... คุณปองพลได้เล่าถึงที่มาของการเขียนหนังสือว่า มาจากความเป็นคนรักการอ่าน ....."ก็บอกไม่ถูกนะ พอดีตอนนั้นว่างและผมชอบอ่านหนังสืออยู่แล้ว ก็เลยตัดสินใจเขียนตั้งแต่ปลายปี 35 ก็เลยเริ่มเขียน ชอบด้วย ชอบค้นคว้า ชอบถ่ายรูปตอนที่เขียน "โจรสลัดแห่งตะรุเตา"มันมีต่างชาติเข้ามาเกี่ยวคือ ทหารอังกฤษยกพลขึ้นบกมาปราบโจรสลัดตะรุเตา เลยคิดว่าถ้าเขียนเกี่ยวกับเรื่องต่างชาติ ความเขียนเป็นภาษาอังกฤษ

เพราะต้องการเผยแพร่ประเทศไทยให้ชาวโลกได้รู้จัก นอกจากนั้น มาจากนิสัยที่ชอบทำอะไรไม่เหมือนคนอื่นเค้า (หัวเราะ)".....ต้องการทำอะไรอีก ...."แค่นี้ก็แยะแล้วนะ แค่นี้ก็ไม่มีเวลาจะเขียนแล้วเขียนหนังสือนี่ พอหนังสือติดตลาด อย่างหนังสือเกี่ยวกับเสื้อผ้าเครื่องแต่งตัวของ "โจรสลัดแห่งตะรุเตา" ก็มีบริษัท ฮอลลีวู้ดสนใจนำไปสร้างเป็นภาพยนต์ เรื่องที่ 2 เรื่อง "แม่โขง" ก็กำลังจะสร้างเป็นละครทางทีวีช่อง 7 อาร์เอส เค้าซื้อไป ตอนแรกผมก็คิดเหมือนกันว่า ถ้าผมมีเวลาผมอยากจะเขียนบทภาพยนต์เอง คือมันก็ก้าวไปอีกด้านหนึ่งคนเรามันเป็นความท้าทายนะ เคยเป็นนิยายแล้ว ก็อยากจะดูว่า เอ๊ะ ขั้นต่อไป คือ เขียนบทภาพยนต์ลองดู".....นอกจากเขียนหนังสือแล้ว คุณปองพล อดิเรกสารยังมีงานชิ้นใหม่คือ ทำเสื้อยืดส่งขาย ....." ส่วนใหญ่ผมเป็นคนชอบใส่เสื้อยืดอยู่บ้านนะ เสื้อยืด กางเกงยีนส์ ผมสะสมเสื้อยืด และตอนนี้กำลังทำเสื้อยืดออกจำหน่าย ออกแบบเสื้อยืดเอง ผมชอบอะไรก็อยากทำอย่างนั้น ถึงแม้จะไม่มีมูลค่ามากนะ ตอนนี้ก็กำลังส่งจำหน่ายไปยังอุทยาน มันเป็นเรื่องที่อยากทำ โดยลองทำของเขาใหญ่ก่อน มีรูปเสือ รูปช้าง รูปนกเงือก และมีของทะเล ตัวหนึ่งไม่เกิน 300 บาท"..... เกี่ยวกับเสื้อผ้า เครื่องแต่งตัวของคุณปองพลที่ใส่ไปไหนมาไหนอยู่ขณะนี้ คุณปองพลเล่าว่า ภรรยาจะเป็นคนดูแล กิจกรรมพิเศษของปองพล คือเต้นรำ ....."เป็นอีกอย่างที่ติดมามาก ตอนเรียนที่อเมริกา เพราะอเมริกาเป็นสังคมเต้นรำ การออกสังคม ก็ตั้งแต่เรียนหนังสืออยู่โรงเรียนประจำ คือตั้งแต่อายุ 15 เด็กอเมริกันเค้าจะเต้นรำเป็นตั้งแต่เด็ก ผมชอบเต้นจัวหวะร็อก เพราะตอนที่เติบโตที่นั่นปี 1957 มันเป็นช่วงที่ร็อกแอนด์โรล กำลังเฟื่องสุดขีดเพราะฉะนั้นเพลงที่เต้น มันต้องร็อกแอนด์โรล ทั้งนั้น ก็ถนัดที่สุด ดิสโก้ก็เต้นได้

ผมจะถนัดพวกจังหวะของอเมริกัน และอย่างว่าโรงเรียนมีเต้นรำกันบ่อย มันเป็นสังคมของเค้า".....ปิดท้ายคุณปองพล อดิเรกสาร ได้เล่าประสบการณ์ชีวิต ในช่วงวัยรุ่นที่สหรัฐอเมริกาว่า เต็มไปด้วยสีสรรและความสนุกอย่างชนิดไม่มีวันลืม ....."ก็สนุกเพราะว่าตามระบบสังคมของอเมริกันเป็นสังคมที่สอนให้คนรอบตัว ไม่ใช่เอาแต่เรียนอย่างเดียวอย่างอื่นไม่สนใจ เค้าเน้นว่านักเรียนจะต้องเรียนดีด้วย สังคมดีด้วย กีฬาดี ต้องรอบตัว เค้าเน้นเรื่องพวกนี้ เพราะฉะนั้น อันนี้ก็เลยได้เป็นนิสัยติดมา สรุปว่า อเมริกาเวลาเรียนเค้าเรียนเต็มที่ เสาร์-อาทิตย์ ก็สนุก สนุกสุดเหวี่ยง ยิ่งเข้ามหาวิทยาลัย มีปาร์ตี้ เลี้ยงกันดื่มเหล้า ดื่มเบียร์กัน สำหรับวีรกรรม ทุกคนเหมือนกันหมดแหละไม่มีใครเด่นกว่าใคร ส่วนใหญ่ก็ไปเฮฮากับเพื่อน ๆ ก็ใช้ชีวิตแบบเด็กอเมริกัน เพราะผมเป็นคนไทยคนเดียวตอนเรียนหนังสือ ก็ไปชายทะเลบ้าง บางทีดื่มเหล้าบ้าง ดื่มกันแบบกลับกันไม่ถูกก็มี นอกจากนั้นเวลาไปอยู่ที่นั่น มีก็มีธรรมเนียมประเพณี

พอหน้าคริสต์มาสมันมีประเพณีว่า ต้องไปขโมยต้นคริสต์มาส ห้ามไปซื้อแถวมหาวิทยาลัย มีมีที่ที่เค้าปลูกต้นคริสต์มาสแยะนี่ มันเป็นหน้าที่ที่ต้องไปขโมย ห้ามซื้อด้วยนะ ความแผลงน่ะ โอ้ยเวลาไปต้องคลานกันเข้าไป บางแห่งเค้าเลี้ยงหมา อะไรอย่างนี้ด้วย ต้องเอาเลื่อยไปด้วย หนาวก็หนาว ต้องหอบเอา มาขนเอามาอีกกว่าจะขนถึงบ้าน นี่มีเป็นธรรมเนียม ก็ขโมยกันทุกปี".... นี่คือชีวิตส่วนตัวที่อาจสะท้อนความเป็นศิลปินที่มีอยู่ในตัวของรองนายกรัฐมนตรี ที่ชื่อ ปองพล อดิเรกสาร