คุยนอกรอบประจำสัปดาห์นี้ เราจะพาทุกท่านไปรู้จักกับนักเขียนคนหนึ่ง ที่แม้ว่าจะยังเป็นนักเขียนหน้าใหม่ในวงการอยู่ แต่ฝีไม้ลายมือในการเขียนของเธอนั้นโดนใจนักอ่านมากมายเลยทีเดียว โดยเฉพาะนักอ่านผู้นิยมเรื่องแนวรักหวานใส แฟนประจำของหนังสือรวมเรื่องสั้นชุด "ความรู้สึกดีที่เรียกว่ารัก" ของสำนักพิมพ์แจ่มใสจะรู้จักเธอดี..

เห็นฝีมือการเขียนที่น่าประทับใจของเธออย่างนี้ เชื่อไหมว่า เธอไม่ได้เรียนมาทางสายภาษาหรอก แต่กำลังเรียนปริญญาเอกทางด้านวิศวกรรมเคมีอยู่ที่อังกฤษโน่นแน่ะ อยากรู้จักเธอแล้วใช่ไหม… นักเขียนคนเก่งที่เราคุยด้วยในสัปดาห์นี้มีนามปากกาว่า Clear Ice ค่ะ

Clear Ice มีนามจริงว่าอะไรคะ ตอนนี้ทำอะไรอยู่บ้างคะ (นอกจากการเขียนหนังสือ)
ชื่อจริงคือ "ภูวดี ตู้จินดา" ค่ะ ... ตอนนี้ก็เริ่มจะใช้ชื่อนี้เป็นนามปากกาด้วยแล้ว อย่างในหนังสือ "สนามหญ้า 4.1 : เธอเต้นรำอย่างเดียวดาย" ((ตอนแรกก็ส่งเป็นนามปากกา Clear Ice ไป แต่พี่ปอ - นิวัติ บอกว่า ใช้ชื่อจริงดีกว่า - สงสัยว่าจะได้ดูซีเรียสเข้ากับชื่อหนังสือ ^^)) เป็นต้นค่ะ ต่อไปก็คงจะมีผลงานออกมาในทั้งสองชื่อ ตอนนี้กำลังทำปริญญาเอกด้านวิศวกรรมเคมีอยู่ที่ลอนดอน - ประเทศอังกฤษค่ะ ใกล้จะจบแล้ว ^^

เป็นนักเรียนทุนไปอยู่ต่างประเทศตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย ไปเรียนอะไร เล่าให้ฟังคร่าวๆได้ไหมคะ
ใช้วุฒิสอบเทียบระดับม.ปลาย สอบได้ทุนระดับ ตรี - โท - เอก ของกระทรวงวิทยาศาสตร์ตอนจบ ม. 5 โรงเรียนเตรียมอุดม ได้รับทุนมาเรียนต่อที่อังกฤษตั้งแต่ปี 1993 ค่ะ ถึงอังกฤษก็เรียน A-Levels หรือระดับเตรียมเข้ามหาวิทยาลัยอยู่สองปี แล้วก็เข้าเรียนวิชาวิศวกรรมเคมีที่ Imperial College, London ((ไม่ได้สอนทำคุ๊กกี้นะ อิอิ มีคนชอบล้อ)) ซึ่งเป็นคอร์ส Undergrad ที่เรียน 4 ปีแล้วได้วุฒิโทเลย จบแล้วก็ต่อปริญญาเอกที่มหาวิทยาลัยเดิมค่ะ

ทำไมถึงชอบเขียนหนังสือคะ แค่เรียนก็เหนื่อยแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมไม่พักละ แบ่งเวลายังไง
เริ่มเขียนหนังสือและรู้ว่าชอบโดยความบังเอิญค่ะ หลังจากเรียนจบ Undergrad แล้วต่อปริญญาเอกเนี่ย เพื่อนส่วนใหญ่ก็กระจัดกระจายกันไปแยะเลย กลับประเทศไปมั่ง ไปทำงานต่างประเทศมั่ง คนที่จะชวนไปเตร็ดเตร่ข้างนอกน้อยลงกว่าเดิม ก็เริ่มมีเวลาว่างกับอารมณ์เหงามากขึ้น วันหนึ่งไปนั่งดื่มกาแฟที่สตาร์บัค เขียนกลอนออกมาบทหนึ่ง แล้วก็เอาไปโพสต์ที่ ถนนนักเขียน เวป pantip.com หลังจากนั้นก็เล่นที่นั่นมาตลอด ตอนแรกก็เขียนแต่กลอน พออ่านเรื่องสั้นเรื่องยาวไปเรื่อย ๆ ก็อยากเขียนมั่ง เริ่มเขียนแล้วก็เลยเขียนมาตลอด หยุดไม่ได้

การเขียนหนังสือสำหรับไอซ์ ก็เหมือนกับการแบ่งสมองไปพัก คิด - ทำอย่างอื่นที่ไม่เกี่ยวกับงานวิจัยบ้าง ช่วยใช้เวลาที่ว่าง ๆ เหงา ๆ ให้เป็นประโยชน์ เมื่อเอามาโพสต์ที่ถนนนักเขียน มีคนมาอ่าน มีเพื่อนมากขึ้น มีคนมาแชร์ประสบการณ์ก็รู้สึกดี การเขียนเลยไม่เหมือนเป็นงานน่ะค่ะ เป็นสิ่งที่สนุก และชอบทำเวลาว่าง ^^

จำงานเขียนชิ้นแรกของตัวเองได้หรือเปล่าคะ ว่าเป็นเรื่องอะไร เขียนตอนไหน
งานเขียนชิ้นแรกเป็นกลอนภาษาอังกฤษที่เขียนที่สตาร์บัคนั่นล่ะค่ะ ชื่อ Be still my heart เขียนเมื่อ 8/5/2000 ที่จำได้เพราะลงวันที่เอาไว้ในกระดาษทิชชู่ด้วย 555 ส่วนเรื่องสั้นเรื่องแรกคือ "จุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์" เรื่องนี้อยู่ในหนังสือรวมเรื่องสั้น ความรู้สึกดีที่เรียกว่ารัก ชุดพิเศษ "น้ำแข็งใสใส่ความรัก" ตีพิมพ์กับสนพ. แจ่มใส ค่ะ

ในบรรดางานที่เขียนออกมา ชอบชิ้นไหนที่สุด ภูมิใจกับชิ้นไหนที่สุด และมีความสุขกับชิ้นไหนที่สุด
อ่า ... คำถามนี้ตอบยากจังค่ะ ชอบชิ้นไหนมากที่สุด? บอกไม่ถูกน่ะค่ะ แต่ถ้าถามว่ารักชิ้นไหนมากที่สุดในบรรดาเรื่องสั้น คงต้องตอบว่า "จุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์" เพราะว่าเป็นเรื่องแรก เป็นจุดเริ่มต้นของงานเขียน แม้ว่าเมื่อกลับไปอ่านใหม่ก็รู้สึกว่า อยากจะแก้อยากจะขัดเกลา แต่ถ้าไม่มีเรื่องนี้ ก็คงจะไม่มีเรื่องต่อ ๆ มา

ภูมิใจกับนิยายเรื่องแรกในชีวิต "ฝากรักไว้...ในใจเธอ" มากที่สุดมั้งคะ เรื่องนี้โพสต์ไว้ในถนนนักเขียนจนจบแล้ว เป็นนิยายที่ยาวมาก ๆ ในความรู้สึก ดีใจมาก ๆ เลยที่เขียนจบ ((แต่คิดว่าคนตามอ่านดีใจและโล่งใจมากกว่าค่ะ เพราะว่ากว่าจะจบนี่ก็ดองแล้วดองอีก เขียนข้ามปีเลย ^^")) มีความสุขกับทุกชิ้นที่เขียนออกมาค่ะ ทั้งบทกวี ความเรียง เรื่องสั้น นิยาย และเรื่องแปล - เพราะว่าถ้าไม่สุข ไม่ชอบก็ไม่ทำค่ะ

อะไรทำให้ตัดสินใจส่งงานให้สำนักพิมพ์ ส่งที่ไหนเป็นที่แรก
ตอนนั้นน่าจะปี 2001 นะคะ บก.ของสนพ.ดอกหญ้า มาโพสต์กระทู้ในถนนนักเขียน ชักชวนให้นักเขียนหน้าใหม่ส่งเรื่องเข้าไปรับการพิจารณาดู เห็นเค้าส่งกัน ไอซ์ก็ส่งบ้าง ว่าไงว่าตามกัน 555 พอได้ลองส่งดูแล้วก็รู้สึกว่าเอ ... เราก็น่าจะลองส่งงานได้นะ ก็เลยเริ่มขยันมากขึ้นค่ะ เขียนแหลกเลย เขียนลงในเนทมั่ง ส่งสนพ.มั่ง เขียนตุนไว้อีกเรื่อย ๆ ^^

รู้จักกับสำนักพิมพ์แจ่มใสได้อย่างไรคะ
เริ่มจากทางบก. ของสนพ. แจ่มใส มีโครงการที่จะจัดพิมพ์หนังสือรวมเรื่องสั้นแนวรัก ๆ ของนักเขียนหน้าใหม่ พอดีว่าไอซ์เขียนแนวนั้น โพสต์อยู่ในถนนนักเขียน ทางสนพ. ก็อีเมล์มาหาค่ะ ต้องขอขอบคุณสนพ. แจ่มใสที่ให้โอกาสนักเขียนหน้าใหม่หลาย ๆ คนเลยค่ะ ^^

เล่าความรู้สึกวินาทีแรกที่รู้ว่าเรื่องที่เขียนจะกลายเป็นหนังสือแล้วให้ฟังหน่อยสิคะ
พูดไม่ถูกค่ะ ... รู้สึกเหมือนกับว่าไม่ค่อยใช่เรื่องจริงมากกว่า สงสัยว่าเพราะอยู่ไกลด้วยมั้ง ตอนหนังสือออกใหม่ ๆ ก็ไม่ได้เห็นค่ะ กว่าจะได้รับเล่มตอนเพื่อนที่เป็นแอร์เอามาให้จากเมืองไทยนี่ก็นานจนหนังสือแปลจะออกมาอีกเล่มแล้ว เลยอดเห่อเลย ... อืม ... ลอย ๆ เหมือนฝันไปมั้งคะ 555

มีคำแนะนำให้กับเพื่อนๆ ที่สนใจอยากจะเขียนหนังสือ บ้างไหมคะ
ส่วนตัวแล้วคิดว่า ถ้าอยากเขียนก็เริ่มเขียนเลยค่ะ เขียนเริ่มจากสิ่งที่ตัวเองรู้ดีที่สุดก่อน เปิดใจให้กว้าง ๆ ยอมรับฟังความคิดเห็นของคนอื่นให้มาก ๆ แล้วก็ค่อย ๆ พัฒนาไป อันนี้ก็ไม่รู้ว่าเป็นวิธีที่ถูกต้องแค่ไหน เพราะไอซ์ก็ทำอย่างนี้นะ ตอนเขียนแรก ๆ ไม่เคยรู้ ไม่เคยเรียนทฤษฎีอะไรเลย หลัง ๆ นี่ถึงจะค่อย ๆ สนใจศึกษามากขึ้นค่ะ สำคัญที่การเริ่มต้นจริง ๆ ไม่ต้องกลัวว่าจะออกมาไม่ดี ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีคนอ่าน ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่ตรงตามทฤษฎีที่ไหน ขอเพียงแต่ให้มีก้าวแรก ก็จะมีก้าวต่อไปได้ไม่ยากค่ะ ขอเพียงแต่ให้อดทน และพยายามเท่านั้น อย่าท้อใจง่าย ๆ ค่ะ

ตอนนี้เขียนอะไรอยู่เอ่ย และมีแผนอนาคตอย่างไรต่อไป
ตอนนี้กำลังเขียนนิยายเรื่องที่สองอยู่ค่ะ ชื่อ "เก็บหัวใจ...ไว้เพื่อรัก" สลับกับเขียนเรื่องสั้นไปเรื่อย ๆ แผนในอนาคตไม่ได้วางอะไรไว้แน่นอน อยากทำอะไรหลาย ๆ อย่างค่ะ ก็ต้องดู ๆ กันต่อไป ทั้งเวลา ความคิด แล้วก็โอกาสด้วย ^^

ถนัดงานแนวไหนบ้าง
ยังเขียนงานมาไม่เยอะค่ะ แต่ส่วนใหญ่ที่เขียนก็จะเป็นแนวรัก หวาน ๆ ใส ๆ เรื่องราวใกล้ตัว ปนฉากต่างแดน แล้วก็เขียนบันทึกท่องเที่ยวด้วย ตามประสาคนชอบเที่ยวค่ะ นาน ๆ ทีถึงจะเขียนแนวซีเรียส ออกไปทางสังคมหรือเรื่องทั่ว ๆ ไปบ้าง แล้วก็มีลองแปลหนังสือบ้าง

คิดว่านักเขียนควรเริ่มจากอะไรก่อนดี เรื่องสั้น นวนิยาย ความเรียง หรือ???
คิดว่าเริ่มจากสิ่งที่อยากเขียนน่ะค่ะ ... แต่ละคนถนัดไม่เหมือนกัน บางคนชอบเขียนบันทึกอาจจะเริ่มจากความเรียง บางคนมีพล็อตเรื่องสั้นชอบอะไรที่ฉับไว บางคนชอบอธิบายขยายความก็อาจจะเริ่มจากนิยายก็ได้ ... ส่วนตัวแล้วคิดว่า ไม่มีหลักอะไรที่แน่นอนนะคะ สำหรับไอซ์เริ่มจาก บทกวี เรื่องสั้น ความเรียง แล้วก็นิยาย ค่ะ

มีอะไรที่อยากทำแล้วยังไม่ได้ทำอีกบ้างไหมเอ่ย
มากมายค่ะ ไอซ์เป็นคนโลภ 555 ที่แน่ ๆ อยากไปเที่ยวให้ครบอย่างน้อย 100 เมืองในหลาย ๆ ประเทศก่อนตาย ^^

รู้สึกยังไงเวลามีคนมาสัมภาษณ์
แปลกใจ แต่ก็สนุกดีค่ะ ^^ ไอซ์เป็นคนชอบพูดชอบคุย อาจารย์สุทัศน์ - ที่สอนวิชาเคมีสมัยอยู่เตรียมฯ ชอบล้อว่า "น้ำเต็มแก้ว" แปลว่า ถ้าระหว่างไอซ์คุย ๆ อยู่นี่ เอาแก้วเปล่ามาวางไว้ตรงหน้า ไม่นานน้ำลายจะเต็มแก้ว 555

ถ้าไม่เป็นนักเขียน จะทำอะไร
นอกจากเป็นวิศวกรแล้ว ก็เป็นนักอ่านมั้งคะ ... แล้วก็อยากเป็นนักเดินทาง สัมผัสอะไรใหม่ ๆ แปลก ๆ หลาย ๆ อย่างในโลกกลม ๆ ใบนี้ ((แต่ไป ๆ มา ๆ แล้ว ก็คงจะกลับมาที่เขียนหนังสือเล่าเรื่องเหล่านั้นอยู่ดีมั้ง ^^))