คุยนอกรอบวันนี้พามาพบกับนักเขียนหน้าใหม่ ที่เดินทางมากับสื่อออนไลน์ เพราะหลายคนคงได้พบเห็นผลงานของเธอกันบ้างทางเว็บบอร์ดของประพันธ์สาส์น และเว็บอื่นๆ และวันนี้ ผลงานที่เธอตั้งใจเขียนออกมา ได้กลายเป็นหนังสือให้พวกเราจับต้องได้ เป็นใครไปเสียไม่ได้นอกจากเจ้าของผลงานนิยายแนวแฟนตาซีเรื่อง จ้าวจตุรทิศ ภาคสุริยคราส คุณแก้ว หรือที่รู้จักกันในนามปากกา รัณ ศยา (run saya) นั่นเองค่ะ

แนะนำตัวให้รู้จักกันสักนิดค่ะ
ขอพื้นที่ส่วนตัวนิด Hub ยังไม่พร้อมเปิดให้บริการค่ะ ก็เอาง่ายๆ ว่าชื่อเล่นจริงว่าแก้วนะคะ, เป็นคนเมืองหลวงค่ะ (แต่หน้าตาไม่รู้อยู่ภาคใด) ตอนเด็กๆ ยังไม่รู้ว่าจะเป็นอะไรหรอกนะคะ รู้อย่างเดียวว่าชอบวาดเขียน แต่ก็แถเรียนสายวิทย์นะ สุดท้ายก็เลยตัดสินใจเลือกคณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ ซึ่งตอนนั้นนับว่าเป็นคณะฮอตฮิตพอดู เราเองก็ไม่ได้เรียนเก่ง หัวแหลมเป็นหัวเข็ม ทางบ้านเป็นห่วงมากๆ เพราะเป็นลูกไม้ที่กระเด็นตกจากต้นไม้ไกลพอดู แต่โชคดีที่สุดท้ายก็ผ่านมาได้ค่ะ

ก้าวแรกของงานเขียน
เป็นเพราะเราชอบวาดเขียน แล้วเล่าเรื่องมากกว่า ก่อนเขียนหนังสือก็วาดการ์ตูนมาก่อน วาดตั้งแต่ที่คุณแก้วยังเรียนอยู่ในมหาวิทยาลัย เสร็จเป็นเรื่องๆ ก็ไปเสนอบก. ที่วิบูลย์กิจ หากจำไม่ผิดน่าจะเป็นช่วงปีสี่ พองานผ่านได้พิมพ์ ตอนนั้นสุดแสนลั้นลา...แต่บก.ก็ติงมาว่าเรื่องคุณเขียนเกินหน้าที่กำหนดไปเยอะต้องรอหน่อยนะครับ เราก็รอ...นานมาก...และก็ยาวววเลย เพราะหลังจากนั้นคุณแก้วก็มุ่งทำงานเป็นสถาปนิกคลั่งงานอย่างเดียว เพราะนักเขียนการ์ตูนสุดแสนทำงานเชื่องช้าอย่างเราไม่สามารถหาเลี้ยงชีพได้ค่ะ แต่อย่าเหมารวมนะคะเพราะเราทำงานช้ามากต่างหาก คนอื่นเขาเขียนได้วันละสี่ห้าหน้า แต่คุณแก้วน่ะเขียนได้วันหนึ่งหน้าหนึ่งก็เก่งแล้ว แต่กระนั้นในหัวก็ยังคิดเรื่องบ้าบอคอแตกอีกนับไม่ถ้วน

ผลงานเขียนที่ผ่านมา
เรื่องที่ได้พิมพ์เป็นการ์ตูน คือเรื่อง ‘run’ ค่ะ อ้าว…ใช่แล้วค่ะ เป็นที่มาของชื่อนามปากกา run saya (รัณ ศยา)ในเน็ตมีที่มาที่ซ่อนเร้นดังนี้ด้วย ส่วนงานเขียนที่ยังไม่ได้ตีพิมพ์...เหอ...เหอ...เอาไอ้ที่ได้พิมพ์เรื่องแรกขายให้ได้ก่อนดีกว่าค่ะ... เข้าเรื่อง...ไม่ปกปิดล่ะนะคะ งานที่ยังไม่ได้ตีพิมพ์ ถ้านับการ์ตูนด้วยก็อันนี้แหละที่เป็นที่มาของแนวแฟนตาซีไทยแบบจริงๆ จังๆ เพราะบก. เจ้าเดิมกับยี่ห้อข้างบนนั่นเคยติงมาครั้งที่คุณแก้วไม่เจียมตัวไปเสนอโครงการยาวเหยียดกับท่าน (ในขณะที่ตอนนั้นคุณแก้วเขียนไปเพียงห้าบท) ท่านบอกมาประโยคเดียว “เขียนให้ดูเป็นไทยกว่านี้หน่อยได้ไหมครับ เสร็จแล้วจะลงให้” หลังจากนั้นแก้วก็ไปค้นเรื่องราวไทยโบราณ และคิดๆๆๆ ว่าอะไรคือ ไทย เน้อ...แต่สงสัยจะค้นนานไปโครงการเลยล้มครืน...พับลงเสียก่อน (แง) ตอนนี้ยังเก็บต้นฉบับการ์ตูนห่อไว้ในถุงพลาสติกอยู่เลยค่ะ

ส่วนงานเขียนหนังสือ มีความจำเป็นต้องทำเพราะมัน (หมายถึงเรานะ) ไม่มีโอกาสเขียนการ์ตูนไงเพราะไม่มีเวลา ก็เลยต้องพยายามเขียนๆเรื่องที่วนเวียนอยู่ในหัวออกมาเสียบ้าง เดี๋ยวมันระเบิดปุ้งออกมา คงไม่ดีเป็นแน่ แต่ส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีสาระเท่าไหร่ บางเรื่องออกแนวแนวตะวันตกนู่นเลย และก็ไม่ใช่เรื่องที่เราอยากเล่าจริงๆ

ชอบอ่านหนังสือแนวไหนคะ
ชอบตั้งแต่เด็กไม่มีเปลี่ยนก็คือเรื่องแนวบ้าบอคอแตก พิสดารหลุดโลกนี่แหละ มีตั้งแต่ไซไฟไปจนถึงเทพนิยายเด้ก...เด็ก...หรือสุดคลาสสิกอย่าง LOTR, แต่ในระหว่างทางก็มีเปลี่ยนๆ ไปบ้างช่วงก่อนเข้ามหาวิทยาลัยนี่ติดหนังสือแนวนิยายผู้หญิงงอมแงมเลยทีเดียว แต่นักเขียนที่อ่านแล้วได้เปลี่ยนทัศนคติเลยคือ คุณประภัสสร เสวิกุลค่ะ เพราะอ่านแล้วเรามีความรู้สึกว่ากำลังดูภาพยนตร์ดีๆ สักเรื่อง คือมันครบเครื่องทั้งในเรื่องความสมจริงสมจังและจินตนาการ ตัวละคร ฉาก คำสนทนา แพรวพราวไปหมด นอกจากนี้ยังมีเรื่องการเมืองหรือปรัชญาหนักๆ แฝงเอาไว้อีกด้วย ทำให้เราคิดว่า เฮ้ย...นิยายเขียนแบบนี้ได้ด้วยหรือ โอ้...ชัก (เริ่ม) น่าสนใจ แต่ก็ยังถือว่ายังอ่านไม่เยอะค่ะก่อนหน้าที่ลงมือเขียนเองด้วย