ก่อนที่จะดูวิธีฝึกเขียนคงต้องทำความเข้าใจให้ตรงกันก่อนว่า ภาษาสละสลวยคืออะไร เพราะหลายคนก็มีนิยามที่ต่างกัน บางคนอาจมองว่า ต้องใช้ภาษาที่ประดิษฐ์ให้ดูวิจิตร ภาษาที่ใช้ศัพท์สูง หรูหราพิเลิศพิไล และอ่านเข้าใจยาก แต่บางคนก็นิยามเพียงว่า ต้องเป็นภาษาที่อ่านแล้วเข้าใจง่าย อ่านลื่นไหล ไม่สะดุด และสามารถเข้าถึงอารมณ์ความรู้สึกที่ผู้เขียนต้องการสื่อสารได้ ซึ่งมีองค์ประกอบคร่าวๆ ว่า

1. ต้องเป็นเนื้อความที่ไม่ใช้คำซ้ำๆ ซากๆ แม้ความหมายอย่างเดียวกัน ก็มีการเลือกคำมาใช้ให้แตกต่าง
2. มีการจัดวรรคตอนสวยงาม สม่ำเสมอ
3. อ่านเข้าใจง่าย ใช้คำกระชับไม่เยิ่นเย้อ

ทำอย่างไรจะฝึกเขียนได้สละสลวย
งานเขียนเป็นงานที่ต้องลงมือทำและหาประสบการณ์จึงจะทำให้เขียนได้ดี ยิ่งฝึกมากก็ยิ่งรู้ข้อบกพร่อง จุดอ่อน และหาทางปรับให้เข้าที่เข้าทาง หลังจากนั้นจึงจะก้าวสู่ขั้นเพิ่มเติมให้มีลูกเล่น มีสีสัน ดังนั้นถ้าอยากเขียนอย่างสร้างสรรค์ มีภาษาที่สละสลวยจึงต้องฝึกตามขั้นตอนต่อไปนี้

1. อ่านให้มาก และสำนวนที่อ่านต้องเป็นสำนวนที่ได้มาตรฐานของคำว่าสละสลวย เป็นการสะสมคำและสำนวนไว้ประยุกต์ใช้
2. ลงมือฝึกโดยอาศัยแนวทางมาตรฐานที่ตั้งเอาไว้เป็นแบบ
3. เขียนทุกวันเพื่อให้เกิดประสบการณ์
4. ทดลองให้คนอื่นอ่านและวิจารณ์ อาจต้องใช้หลายคน ตั้งแต่คนอ่านทั่วๆ ไป คนอ่านที่เป็นนักเขียนที่มีความสามารถในแนวทางเดียวกับที่กำลังฝึกฝน
5. นำคำวิจารณ์มาปรับปรุงแก้ไข แล้วเขียนซ้ำบ่อยๆ จะทำให้มีประสบการณ์การเขียนที่ดีขึ้นไป

บทความโดย ณิชกมล เตชะงามสุวรรณ