หนึ่งปีผ่านไปคงมีอะไรให้ทบทวนมากมายสำหรับคนคนหนึ่ง สิ่งดีงามไม่ลืมเก็บเกี่ยวไว้เพื่อเสริมแรงให้มีพลังขับเคลื่อนชีวิตในปีถัดไป ขณะที่อะไรไม่ชอบใจหรือเป็นเสมือนตัวถ่วงให้รู้สึกติดขัดจนชีวิตไม่ไหลลื่นก็อยากจะ "ตัด" ให้ฉับๆ ไม่เหลือเยื่อใย แล้วเริ่มต้นใหม่ด้วยพลังกายใจอันเต็มเปี่ยม

            ซึ่งรอบปีม้า เป็นอีกปีหนึ่งที่วงการนักเขียนต้องสูญเสียนักเขียนไปหลายคน..... ท่านแรกคือ กาญจนา นาคนันทน์เจ้าของผลงานเรื่อง ผู้ใหญ่ลีกับนางมา, ธรณีนี่นี้ใครครอง, ผู้กองยอดรัก ในวัย 93 ปี ด้วยโรคชรา อีกท่านหนึ่งคือคุณ ถนอม ไชยวงษ์แก้ว กวีและศิลปินนักดนตรีเชียงใหม่ เจ้าของผลงาน กระท่อมทุ่งเสี้ยว ก็เป็นอีกคนหนึ่งที่เสียชีวิตในปีนี้  ถนอม ไชยวงษ์แก้ว เป็นนักเขียน กวี นักดนตรี ที่มีชื่อเสียง และทำงานอิสระมายาวนาน

          แล้วในช่วงปลายปี2557 วงการนักเขียนไทยก็ต้องสูญเสียเสาหลักวรรณกรรมในเมืองไทยคนสำคัญอีกคน นั่นคือ  ศักดิชัย บำรุงพงศ์ หรือ เสนีย์ เสาวพงศ์ ศิลปินแห่งชาติสาขาวรรณศิลป์ ประจำปี 2533 เจ้าของผลงานอมตะหลายเรื่อง เช่น ปีศาจ และอีกหลายเรื่องทั้งนวนิยายและเรื่องสั้น และปิดตำนานนักเขียนเรื่องผีรุ่นใหญ่ของไทย คุณณรงค์ จันทร์เรือง หรือนามปากกาว่า ' ใบหนาด ' ด้วยโรคมะเร็งตับ นับเป็นข่าวเศร้าส่งท้ายปีม้าเลยทีเดียว

            เป็น อยู่ ไป เป็นเรื่องธรรมชาติ ในปีแพะนี้ คนในแวดวงหนังสือก็คงต้องเดินหน้าทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุดไม่ต่างจากคนในสาขาวิชาชีพอื่น แต่จะมีอะไรใหม่ จะมีอะไรมาให้แปลกใจกันนั้น บก.บัญชรแห่งนี้ก็คงต้องขอให้รอลุ้นกันเอาเอง เพราะบางทีการไม่รู้อนาคต คาดเดาอะไรไม่ได้ก็เป็นรสชาติอันหอมหวานที่ท้าทายการมีอยู่ของเราเหมือนกัน ขอทิ้งท้าย สิ่งใดที่ตั้งใจไว้ก็อยากให้ลงมือทำเสีย ก่อนจะไม่มีโอกาสนะคะ