เรืองอุไร กุศลาสัย (สกุล เดิม: หิญชีระนันทน์; เกิด: 21 มิถุนายน พ.ศ. 2463) เป็นนักเขียน นักแปล ผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับประเทศอินเดีย มีชื่อเสียงจากหนังสือและบทความเกี่ยวกับประเทศอินเดีย ซึ่งเป็นผลงานร่วมกับกรุณา กุศลาสัย ซึ่งเป็นสามี ได้รับการเชิดชูเกียรติ รางวัลนราธิป ประจำปี พ.ศ. 2544

     เรืองอุไร กุศลาสัย เดิมชื่อ เรืองอุไร หิญชีระนันทน์ เกิดที่ตำบลศิริราช อำเภอบางกอกน้อย ฝั่งธนบุรี เป็นบุตรีของอำมาตย์ตรี พระสอนถูกระบอบ (เรือง หิญชีระนันทน์) จบการศึกษาจากโรงเรียนสตรีวัดระฆัง โรงเรียนเบญจมราชาลัย และคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และรับราชการครูที่โรงเรียนฝึกหัดครูมัธยม (สถาบันราชภัฏจันทรเกษม) และโรงเรียนบพิตรภิมุข จนกระทั่งเกษียณอายุ

     เรืองอุไร สมรสครั้งแรกโดยเปลี่ยนมาใช้ชื่อสกุลเป็น เรืองอุไร จูตะเสน แต่ ต่อมาได้สมรสครั้งที่สองกับ กรุณา กุศลาสัย ตั้งแต่ พ.ศ. 2492 จนกระทั่งสามีเสียชีวิต ทั้งสองมีบุตร-ธิดาด้วยกันสองคนคือ พันโทหญิง ทันตแพทย์หญิง อังศิกา และกัมปนาท กุศลาศัย