ก้าน พึ่งบุญ ณ อยุธยา (16 มิถุนายน พ.ศ. 2448 – 4 มีนาคม พ.ศ. 2485) นามปากกา ไม้ เมืองเดิม หรือ กฤษณะ พึ่งบุญ เป็นนักเขียนชาวไทย มีผลงานที่มีชื่อเสียงได้แก่ แผลเก่า, บางระจัน, แสนแสบ, ขุนศึก

ประวัติ

ก้าน พึ่งบุญ ณ อยุธยา เกิดเมื่อ วันขึ้น 14 ค่ำ เดือน 7 ปีมะเส็ง (ตรงกับวันที่ 16 มิถุนายน) พ.ศ. 2448 ที่ ต.วัดมหรรณพ์ กรุงเทพมหานคร เป็นบุตรของหม่อมหลวงปลี พึ่งบุญ และหม่อมหลวงแสง พึ่งบุญ เสียชีวิตเมื่อวันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2485 รวมอายุได้ 37 ปี จบการศึกษาที่ โรงเรียนวัดราชบพิธ และโรงเรียนวัดบวรนิเวศ

• พ.ศ. 2465 รับราชการสังกัดกรมบัญชาการมหาดเล็ก
• พ.ศ. 2469 ลาออกจากราชการ เพื่อจะทำงานส่วนตัวแต่ไม่ได้เป็นตามที่คาดหวัง กลายเป็นคนว่างงานและเริ่มดื่มสุราจนติดเป็นนิสัย
• พ.ศ. 2478 เริ่มต้นชีวิตนักประพันธ์ โดยเอาประสบการณ์ชีวิตของตนเองมาเขียน ชื่อ “เรือโยงเหนือ” แต่ไม่มีสำนักพิมพ์ใดสนใจจัดพิมพ์ให้ แต่ด้วยใจรัก จึงเขียนขึ้นอีกเรื่อง ชื่อ “ ห้องเช่าเบอร์ 13 ” ก็ได้รับการปฏิเสธจากผู้พิมพ์จำหน่ายอีก เหม เวชกร ซึ่งเป็นทั้งญาติและเพื่อนสนิทได้ลาออกจากสำนักพิมพ์ “เพลินจิตต์” และมาตั้งสำนักพิมพ์เองออกหนังสือเป็นรายวัน ใช้ชื่อหนังสือว่า “คณะเหม” ส่วนก้าน พึ่งบุญ ณ อยุธยา เป็นนักเขียนประจำสำนักงาน และ ได้เขียนเรื่อง “ชาววัง” โดยใช้นามปากกา “กฤษณะ พึ่งบุญ”
• พ.ศ. 2479 ได้พิมพ์จำหน่ายนวนิยายเรื่อง “แผลเก่า” โดยใช้นามปากกาใหม่ว่า “ไม้ เมืองเดิม” โดยเฉพาะเรื่อง “ขุนศึก” เป็นนวนิยายไทยแท้ที่ยาวที่สุดเป็นผลงานชิ้นสุดท้าย