สถาพร ศรีสัจจัง

ประวัติส่วนตัว :

     สถาพร ศรีสัจจัง หรือ “พนม นันทพฤกษ์” เกิดเมื่อวันที่ ๑๔ กุมภาพันธ์ พุทธศักราช ๒๔๙๓ ที่จังหวัดพัทลุง เป็นกวีและนักเขียนที่สร้างผลงานหลายประเภททั้งเรื่องสั้น บทกวี ร้อยแก้ว และวรรณกรรมเยาวชน

การศึกษา :

จบชั้นประถมและมัธยมศึกษาที่ จ.ตรัง จบศิลปศาสตรบัณฑิต (ภาษาไทย) ที่คณะมนุษยศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ และสำเร็จการศึกษาปริญญาโท (ไทยคดีศึกษา) จากมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ

รางวัลที่ได้รับ :

๒๕๔๑    รางวัลชมเชย ประเภทบันเทิงคดีสำหรับเด็กก่อนวัยรุ่น (๑๒-๑๔ ปี)    โดย คณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ
๒๕๓๘    ได้รับการคัดเลือกเป็น สรรนิพนธ์ ในโครงการวิจัยกวีนิพนธ์ ในฐานะพลังธรรมปัญญาของสังคมร่วมสมัย    สกว.
๒๕๒๕    รางวัลชมเชยประเภทหนังสือบันเทิงคดีสำหรับเด็กก่อนวัยรุ่น(๑๒-๑๔ ปี)   โดย คณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ
๒๕๒๗    รางวัลชมเฃยประเภทหนังสือกวีนิพนธ์    คณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ
๒๕๒๔    รางวัลชมเชยประเภทหนังสือบันเทิงคดีสำหรับเด็กก่อนวัยรุ่น(๑๒-๑๔ ปี)  โดย  คณะกรรมการพัฒนาหนังสือแห่งชาติ
๒๕๑๙    รางวัลช่อการะเกด ประจำปี ๒๕๑๙    
๒๕๒๒    รางวัลเรื่องสั้นยอดเยี่ยม ประจำปี ๒๕๒๒   โดย สมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย
              ๑ ใน ๑๐๐ หนังสือดี เล่มที่เด็กและเยาวชนไทยควรอ่าน  โดย  สกว.
              รางวัลหนังสืออ่านนอกเวลา วิชาภาษาไทย ระดับมัธยมต้น    
              ๑ ใน ๕๐๐ เล่มหนังสือดีสำหรับเด้กและเยาวชน  โดย   สมาพันธ์องค์กรเพื่อพัฒนาหนังสือและการอ่าน
              ๑ ใน ๕๐๐ เล่มหนังสือดีสำหรับเด้กและเยาวชน   โดย สมาพันธ์องค์กรเพื่อพัฒนาหนังสือและการอ่าน
 

ผลงาน :

        เขาสนใจเรื่องหนังสือตั้งแต่เยาว์วัยในสมัยเด็กอยู่กับย่า ทำให้มีความรู้เรื่องนิทานพื้นบ้าน เมื่อเข้าโรงเรียนก็มีความผูกพันกับครูภาษาไทยซึ่งเป็นนักกลอนที่มีชื่อในยุคนั้น ซึ่งรวมถึงจำลอง ศรีสัจจัง ผู้เป็นพี่ชาย เขาเคยได้รับรางวัลชนะเลิศในการประกวดงานเขียนระดับจังหวัดมาตั้งแต่ยังเรียนชั้นมัธยม มีบทกวีตีพิมพ์ครั้งแรกที่ “สตรีสาร” ในคอลัมน์ศาลากวี  และเรื่องสั้นเรื่องแรกพิมพ์ใน “ชัยพฤกษ์” ราวปี ๒๕๐๙ เขาได้เข้าชมรมวรรณศิลป์ มช. มีผลงานตีพิมพ์เผยแพร่อย่างสม่ำเสมอ และเป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งกลุ่ม “วลัญชทัศน์” (แปลว่า มองหาช่องทาง) ซึ่งเป็นกลุมนักศึกษาที่มีบทบาททางการเมืองยุคแสวงหาเคยออกหนังสือ “วลัญชทัศน์ ฉบับภัยเขียว” ที่เขาเยนความเรียงชื่อ “โศลกมืดจากจากภูเขาบรรทัด” จนเกือบทำให้เขาถูกลบชื่อจากสถาบัน เขาเคยทำงานกับมูลนิธิโกมล คีมทอง เคยเป็นบรรณาธิการนิตยสารปุถุชน หลังเหตุการณ์ ๖ ตุลา ๒๕๑๙ ได้เดินทางกลับบ้านไปทำงานเป็นผู้จัดการโรงงานปลาป่น เริ่มเขียน “เด็กชายชาวเล” จนได้รับรางวัลมากมาย “คลื่นหัวเดิ่ง” เป็นเรื่องสั้นรางวัลช่อการะเกดประจำปี ๒๕๑๙ และได้รับรางวัลเรื่องสั้นยอดเยี่ยมประจำปี ๒๕๒๒ จากสมาคมนักเขียนฯ และเขายังเป็นอาจารย์สอนที่มหาวิทยาลัยภาคใต้หลายแห่ง

       ผลงานหลายเรื่องได้รับยกย่อง ได้รับรางวัล และได้รับการแปลเป็นภาษาต่างประเทศ เช่น เรื่องสั้น เรื่อง คลื่นหัวเดิ่ง วรรณกรรม เยาวชนเรื่อง เด็กชายชาวเล เป็นต้น สถาพร ศรีสัจจัง เป็นกวีและนักเขียนที่เป็นนักคิด นักอุดมคติ และนักต่อสู้เพื่อสังคม ผลงานวรรณศิลป์ของสถาพรผูกติดอยู่กับความเคลื่อนไหวและความเปลี่ยนแปลงทางสังคม สถาพรเติบโตมาในช่วงที่ประชาชนถูกรังแกด้วยอำนาจอันไม่เป็นธรรม เขาเข้าร่วมกระบวนการต่อสู้ด้วยพลังกาย พลังใจ และพลังปัญญาที่กลั่นออกมาเป็นเรื่องสั้นและบทกวี งานเขียนของเขากล่าวแทนใจของนักต่อสู้คนหนุ่มสาวในยุคแสวงหา สานต่อแนวคิดของกลุ่มวรรณกรรมเพื่อชีวิต วรรณกรรมเพื่อประชาชน สะท้อนอัตลักษณ์ของท้องถิ่น และสร้างประสบการณ์ร่วมแก่ผู้อ่านทั่วไป จุดเด่นอีกประการหนึ่งในงานประพันธ์ของสถาพร ศรีสัจจัง คือ การสร้างจิตสำนึกในการต่อสู้กับความไม่ถูกต้องเป็นธรรมเป็นธรรมอย่างไม่ย่อท้อหวาดหวั่น โดยใช้กลวิธีทางวรรณศิลป์ที่งดงาม คมคาย และเข้มข้นด้วยพลังอารมณ์สะเทือนใจ ในขณะเดียวกันก็มีความหวานซึ้งของอารมณ์กวี เล่นคำ เล่นเสียง ผสานคำท้องถิ่นกับภาษากลางได้อย่างมีรส เข้มข้นทั้งเนื้อหา และลีลา จนอาจกล่าวได้ว่า กวีนิพนธ์ของสถาพร ศรีสัจจัง เป็นต้นแบบของตระกูลช่างสลักถ้อยคำ เป็นงานวรรณกรรมศิลป์ที่สืบสานต่อมาในกลุ่มกวีร่วมสมัยที่เป็นชาวภาคใต้ ทั้งยังสร้างผลงานอย่างต่อเนื่อง และเป็นแรงบันดาลใจแก่กวีและนักเขียนรุ่นน้อง ให้สืบต่ออุดมการณ์ความคิดและสืบสานอัตลักษณ์แห่งวรรณกรรมศิลป์ของเข