เหมือนว่าจะหมดคำทุกหยดไปจากหัวใจแล้ว เพราะเธอหยุดเงียบไปเกือบสิบปี พอถึง พ.ศ. ๒๕๔๕ และ พ.ศ. ๒๕๔๖ เธอก็ลงสู่รายละเอียดแห่งนวนิยายเรื่องใหม่อีก ๒ เรื่อง เรื่องแรกชื่อ นางเอก ซึ่งว่าด้วยเรื่องของหญิงรักหญิง นางเอกนาม กัญญาได้ทำให้นางเอกมิใช่นางเอกตามขนบเดิมอีกต่อไป ตามมาด้วยนวนิยายเรื่องที่สองในชื่อ มุมปากโลก เรื่องที่นักเขียนในเมืองไทยไม่กล้าเขียน แต่เธอเขียน เพราะนี่คือเรื่องของ “เซ็กส์” และความกลัว ซึ่งเป็นอารมณ์ที่สุดลึกและยากเย็นแสนเข็ญในการประกอบสร้าง ทั้งสองเรื่องหลังนี้อาจกล่าวได้ว่า ผู้เขียนประสงค์จะถ่ายทอดปัญหาของผู้หญิงแทนใจผู้หญิง(ทั้งโลก)
แต่กระนั้น ระหว่างรอให้เรื่องสุดลึกของเธอถูกขุดคุ้ยออกมา เธอมักฝึกปรือ ด้วยการเขียนสารคดีสั้น ๆ เช่น “นิวยอร์ค นิวยอร์ค” (พ.ศ.๒๕๓๔) รวมทั้ง“อเมริกัน อเมริกรรม” เล่าเรื่องวิถีชีวิตที่เป็นเอกลักษณ์และชวนพิศวงของคนอเมริกัน คนที่อยู่รอบตัวเธอเกือบห้าสิบปี และบัดนี้เธอก็สร้างสรรค์งานเป็นภาษาอังกฤษออกมาอีกเล่มหนึ่ง
ด้วยความคิด ด้วยฝีมือ ด้วยหัวใจ และด้วยการผสมผสานระหว่างความเป็นสังคมไทยกับสังคมอเมริกัน นักเขียนผู้นี้จึงสร้างสรรค์งานออกมาได้ชนิดที่คนไทย และคนอเมริกันต้องแปลกใจ เธอช่างเป็นส่วนผสมของนักคิดและนักรู้สึกที่แปลกแตกต่าง และเป็นส่วนผสมของขนบวัฒนธรรมที่ยากที่จะกวนให้เป็นเนื้อเดียวกันได้ แต่เธอก็ช่างงดงาม และมีความเป็นเอกลักษณ์ไม่เหมือนใคร และไม่เคยหยุดทำงาน
เธอผู้นี้มีชื่อว่า “อัญชัน” หรือ อัญชลี วิวัธนชัย นักเขียนหญิงที่โครงการประกวดวรรณกรรมรางวัล “ชมนาด” พร้อมที่จะยกย่องให้เธอเป็น นักเขียนหญิงรางวัลชมนาดเกียรติยศ ประจำปี ๒๕๖๕ และเป็นคนแรกของโครงการ
ขอแสดงความยินดี
ชมัยภร แสงกระจ่าง
ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ประจำปี ๒๕๕๗