ทางการหังโจว มณฑลเจ้อเจียง สร้างความอบอุ่นให้สังคมด้วยการเปิดห้องสมุดประจำเมืองบนถนนเจียฟางตง ในเขตเจียงกัน เพื่อให้บริการคนไร้บ้าน เข้าไปอ่านหนังสือ ในช่วงเวลาเปิดทำการ นอกจากนี้ยังมีการจัดเตรียมน้ำอุ่น ไฟฟ้า โทรทัศน์ ภาพยนตร์ และอินเทอร์เน็ต ไว้ให้บริการพร้อมเสร็จสรรพ ชาวบ้านในละแวกนั้น ระบุว่า ทุกเช้าช่วง 8 โมงจะมีคนไร้บ้านยืนต่อแถวรอเข้าใช้บริการจากห้องสมุดสาธารณะแห่งใหม่ของหังโจว
เหลียง เหลียง รองหัวหน้าบรรณารักษ์ กล่าวว่า บรรดาคนจรจัดพากันทิ้งขยะที่พวกเขาเก็บไว้ขาย วางไว้ตรงทางเข้าห้องสมุด และใช้เวลาทั้งวันไปกับหนังสือ จาง ไค วัย 76 ปี ผู้เกิดในชนบทแห่งหนึ่งของหังโจวและเป็นหนึ่งในหนอนหนังสือตัวยงที่ใช้ชีวิตจากเงินบำนาญและค่าขยะที่เขาเก็บไปขาย กล่าวกับนักข่าวว่า เขาเคยทำงานเป็นนายทหารของพรรคฯ และสอนหนังสืออยู่ในหมู่บ้านของเขา จางอยู่ตัวคนเดียวมาตลอดตั้งแต่หย่าร้าง
“ผมล้างมือทุกครั้งก่อนหยิบหนังสือมาอ่าน” จาง กล่าว “ผมไม่อยากทำให้หนังสือเปื้อน” เจ้าหน้าที่ห้องสมุด กล่าวว่า จางมาใช้บริการประมาณสามครั้งต่อสัปดาห์ ส่วนหนังสือที่เขาชอบคือพวกข่าวและการเมือง ส่วนเฉิน หู วัย 36 ปี นักอ่านจากฉงชิ่ง ก็ชอบเข้ามาอ่านหนังสือพิมพ์ในห้องสมุดเกือบทุกบ่าย นานกว่าหนึ่งปีแล้ว เขาบอกว่า ปีที่แล้วเขามาหังโจวเพื่อหางานทำ แต่ก็หางานดีๆ ทำไม่ได้สักที เลยเริ่มเก็บขยะขาย ประทังชีวิต
“ผมอยากได้ความรู้เรื่องอุตสาหกรรมปศุสัตว์จากหนังสือพิมพ์” เฉิน กล่าว “ถ้าผมหางานดีๆ ไม่ได้ ผมก็จะกลับบ้านเกิดไปเลี้ยงสัตว์” ในขณะที่เสีย ปิน วัย 32 ปี ซึ่งจบโรงเรียนโพลีเทคนิคมาจากอันฮุย กล่าวว่า เมื่อ 6 ปีที่แล้ว เขามามาทำงานที่โรงงานทำรองเท้าในเจ้อเจียง ได้เงินเดือนละประมาณ 4,000 หยวน หรือราวๆ 20,000 บาท แต่โชคร้ายคือ โรงงานเปิดเพียงแค่ปีละสามเดือน เขาก็เลยใช้เวลาที่ว่างเข้ามาอ่านและเขียนหนังสือในห้องสมุด รอจนโรงงานกลับมาเปิดอีกครั้ง
เขากล่าวว่า ทุกวันเขาจะออกไปหางานรับจ้างทำ แต่หากไม่มีงาน เขาก็จะกลับเข้ามายังห้องสมุดเพื่อเขียนหนังสือ และทุกวันนี้เขาอาศัยนอนอยู่ตามใต้ตึกต่างๆ “ผมคิดว่า ผมหางานได้ แต่ผมเกรงว่าผมคงไม่อาจหาที่เงียบๆที่ไหนได้อีกที่จะเอาไว้อ่านและเขียนได้อย่างในห้องสมุดนี้” เสีย กล่าว อนึ่ง ห้องสมุดใจดีๆ แบบนี้ยังมีให้เห็นทั้งในกว่างโจว หนันจิง และเฉิงตู
ที่มา : http://www.manager.co.th/China
