ปรารถนา รัตนะสิทธิ์ เป็นหลานของก๋ง แหวน รัตนะสิทธิ์ เกิดเมื่อวันที่ 25 กันยายน พ.ศ. 2513 ณ อ.เมือง จ.ฉะเชิงเทรา ลูกสาวของ นางไสว รัตนะสิทธิ์ โดยเตี่ยหรั่ง ลูกชายก๋งแหวน ถูกฆาตกรรมอย่างโหดร้าย และศพถูกนำมาทิ้งไว้เยื้องกับหน้าบ้าน เป็นคดีประวัติศาสตร์และเป็นเหตุร้ายเหตุการณ์เดียวของหมู่บ้านในระยะเวลา 30 ปีให้หลัง จบปริญญาตรีจากคณะโบราณคดี มหาวิทยาลัยศิลปากร ด้วยสารนิพนธ์เรื่อง ถนนข้าวสารในชั่วชีวิตคน โดยมีอาจารย์ศรีศักร วัลลิโภดม เป็นอาจารย์ที่ปรึกษา สารนิพนธ์นั้นคือพ็อกเก็ตบุ๊ค ถนนข้าวสารนั่นเอง

ด้วยความเป็นเด็กนักอ่านโดยธรรมชาติ จึงเป็นนักเขียนโดยปริยาย หลังจากได้อ่านงานของ จ่าง แซ่ตั้ง ปรารถนา จึงมั่นใจว่า เธอเขียนกวีได้ เธอเขียนเรื่องสั้นได้ เธอเขียนบทความได้ เธอจึงส่งบทกวี เรื่องสั้น ไปยังหนังสือต่างๆ อาทิ ลลนา มติชนสุดสัปดาห์ คาดงานของเธอคงดีเกินไป หรือไม่ก็จดหมายคงไม่ถึง

จนเธอคิดจะเลิกเขียน วันหนึ่งบุรุษไปรษณีย์เอาจดหมายนำข่าวว่าเรื่องสั้น ผม...หมา(ไม่) มีชื่อ ได้รางวัลที่ 3 ชมรมวรรณศิลป์ จุฬา เธอจึงเขียนเรื่องสั้นทุกครั้งที่มีเรื่องราวมากระทบชีวิต จากนั้นด้วยความที่เธอหลงใหลเสียงดนตรี จึงเริ่มงานที่นิตยสารดนตรี ทีคลับ ในปี 40 ก่อนหนังสือจะปิดตัวลง เธอจึงเริ่มส่งงานเขียนไป ที่สีสัน และ มติชนสุดสัปดาห์ บก . เสถียร เปิดคอลัมน์ ร่วมสมัย ในระยะหนึ่ง ก่อนที่เธอจะเข้าทำงานเต็มตัวในตำแหน่งบก. สตาร์พิคส์ เล่มเพลงในปี 2543 และเปิดคอลัมน์ เล็บ ในมติชนฯ สุดสัปดาห์ ซึ่ง ปัจจุบัน เป็นพ็อกเก็ต วันโลกไร้เพศ หลังจาก รวมเล่มเรื่องสั้น คนเดียวในโลก ออกมาก่อนนั้นในปีเดียวกัน คือ 2545

ในปี 2546 เธอออกจากสตาร์พิคส์ เล่มเพลง เพื่อออกมาก่อตั้งนิตยสาร คอร์ ซึ่งออกมาถึง 16 เล่ม ก็ปิดตัวลง จึงเป็นนักเขียนฟรีแลนซ์ เต็มตัว ด้วยความอยากศึกษาเพิ่มเติม จึงสมัครเข้าเรียน ในหลักสูตรผู้นำทางสังคม ธุรกิจ และการเมือง (เพราะมีอาจารย์วิทยากร เชียงกูล เป็นคณบดี และ ดูหลักสูตรครอบคลุมดี) ในปี 2548 จบ ปริญญาโท ม. รังสิต ด้วยวิทยานิพนธ์ รูปแบบการพัฒนาภาวะผู้นำของ ริชาร์ด แบรนสัน ซึ่งกลายเป็นหนังสือ พ่อมดแห่งโลกธุรกิจในเวลาต่อมา

ปรารถนา รัตนะสิทธิ์ เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็งปอด เมื่อวันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2560 สิริอายุรวม 47 ปี

นามปากกา
ปรารถนา รัตนะ