นามปากกา :

รางวัลที่ได้รับ :

ศิลปินศิลปาธร ประจำปี 2551, รางวัลสมาคมภาษาและหนังสือแห่งประเทศไทย

ประวัติส่วนตัว :

      ศิลปินศิลปาธร ประจำปี 2551 ขจรฤทธิ์ รักษา เริ่มเขียนเรื่องสั้นครั้งแรกเมื่อ ปี พ.ศ. 2527 โดยได้รับการตีพิมพ์ในนิตยสาร “นรี” ต่อมาเรื่องสั้น “หมู่บ้านนี้มีหนังกลางแปลง” ได้รับรางวัลที่ 3 จากนิตยสารพฤษภาร่วมกับสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย ปี 2532 และเรื่องสั้น “นักนวยดัง” ได้รับรางวัลเรื่องสั้นยกย่องประจำปี 2533 จากสมาคมภาษาและหนังสือแห่งประเทศไทย เรื่องสั้น “คนป่วย” ได้รับรางวัลเรื่องสั้นชมเชย ประจำปี 2536 จากสมาคมเดิม และเรื่องสั้น “นักลงทุนในงานศพ” ได้รับรางวัลเรื่องสั้นเกียรติยศจากนิตยสารแพรว ขจรฤทธิ์ทำงานหนังสือครั้งแรกในปี พ.ศ. 2529 ที่บริษัท จีเอ็มเอ็นเตอร์ไพรส์ ของปกรณ์ พงศ์วราภา ในตำแหน่งพนักงานพิสูจน์อักษร ต่อมาเขาเข้าประจำกองบรรณาธิการนิตยสารบันเทิงคดี ก่อนจะลาออกไปรับตำแหน่งบรรณาธิการ แลนด์แอนด์เฮ้าส์ หลังจากทำงานสั่งสมประสบการณ์เป็นเวลา 6 ปี เขาจึงได้ก่อตั้งสำนักพิมพ์บ้านหนังสือขึ้นในปี 2534 และพิมพ์ผลงานของนักเขียนต่าง ๆ อาทิ ‘รงค์ วงษ์สวรรค์, ลาว คําหอม, วัธนา บุญยัง, ชาลี เอี่ยมกระสินธุ์, บุหลัน รันตี, คามิน คมนีย์ ฯลฯ ในปี 2535 ได้ก่อตั้งนิตยสารวรรณกรรมรายเดือนชื่อ Writer ดำเนินการมาได้ 4 ปี 43 เล่ม ก่อนที่กนกพงศ์ สงสมพันธุ์นักเขียนรางวัลซีไรต์ประจำปี 2539 รับช่วงเป็นบรรณาธิการต่อ ขจรฤทธิ์เคยเป็นกรรมการบริหารสมาคมนักเขียนแห่งประเทศไทย ปัจจุบันยังเป็นวิทยากรด้านการอ่านการเขียนและเป็นตัวแทนกรรมการตัดสินรางวัลด้านวรรณกรรมหลายรางวัล เขายังเป็นเจ้าของและบรรณาธิการของสำนักพิมพ์บ้านหนังสือ ซึ่งพิมพ์วรรณกรรมแปลและวรรณกรรมไทยประเภทสารคดีออกมาอย่างสม่ำเสมอ