กิตติศักดิ์ มีสมสืบ เกิดเมื่อวันที่ 23 สิงหาคม 2500 ที่ชัยนาทแต่ย้ายภูมิลำเนาไปอยู่ที่ อ.ไพสาลี จ.นครสวรรค์ โดยบิดาได้เปิดโรงเรียนเอกชนชื่อ “นิมิตศึกษา” ศักดิ์สิริ มีสมสืบ เริ่มเข้ารับราชการเป็นครูสอนศิลปศึกษาที่โรงเรียนชุมแสงชนูทิศ อ.ชุมแสง จ.นครสวรรค์ เมื่อ พ.ศ. 2521 และใช้เวลาว่างวาดรูป เขียนกวี และเล่นดนตรี เนื่องจากเป็นคนชอบอ่านหนังสือมาตั้งแต่เด็กและมีห้องสมุดอยู่ที่บ้าน เมื่อไปเรียนเพาะช่างมีโอกาสไปพักที่บ้านของจ่าง แซ่ตั้ง ซึ่งเป็นนักเขียนและนักวาดรูปผู้มีชื่อเสียงจึงได้เรียนรู้และถูกปลุกเร้าให้สนใจการวาดรูปและเขียนบทกวีอย่างจริงจัง ได้เริ่มเขียนบทกวีที่มีฉันทลักษณ์เฉพาะตัว ซึ่งได้รับอิทธิพลจากบทกวีของจ่าง แซ่ตั้ง อยู่มาก

นอกจากนี้ จ่าง แซ่ตั้ง ยังได้แนะนำให้รวมพิมพ์เผยแพร่โดยใช้นามปากกา “ศักดิ์สิริ มีสมสืบ” เล่มแรกชื่อ “ตุ๊กตารอยทราย” พิมพ์เมื่อ พ.ศ. 2526 เล่มที่สองชื่อ “คนสอยดาว” พิมพ์เมื่อ พ.ศ. 2529 โดยลงทุนจัดพิมพ์เองครั้งละ 3,000 เล่ม แม้จะมีนักวิจารณ์แสดงความชื่นชมอยู่บ้าง ทว่าแต่ละเรื่องมียอดขายเพียง 400-500 เล่มเท่านั้น จนกระทั่ง พ.ศ. 2531 ได้จัดพิมพ์บทกวีเล่มที่ 3 ชื่อ “มือนั้นสีขาว” มีผู้ส่งไปประกวดรางวัลซีไรต์ โดยที่ผู้เขียนไม่ทราบเรื่อง ปรากฏว่าได้รับรางวัลซีไรต์ประเภทกวีนิพนธ์ประจำปี 2535 ทำให้มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกว้างขวางขึ้น เขาสามารถร้องเพลงและเล่นดนตรีได้หลายอย่าง เคยแต่งเพลงให้วง “มาชารี” ของพิบูลศักดิ์ ละครพล และเพื่อนๆ จำนวนมากในที่สุดเขาจึงทดลองทำเทปเพลงขึ้นมาชุดหนึ่งชื่อ “เกี่ยวก้อย” โดยแต่งเอง ร้องเอง และเล่นดนตรีเองเกือบทั้งหมด แต่เนื่องจากไม่มีระบบการจำหน่ายจึงรู้กันเฉพาะกลุ่มผู้ฟังที่สนใจจริงๆ หรือตามสถาบันการศึกษาที่เขาเดินทางไปบรรยายเกี่ยวกับวรรณกรรมและเล่นดนตรีอยู่เสมอ ในบางครั้งเขาก็ร่วมแสดงคอนเสิร์ตรายการพิเศษบ้าง เช่น คอนเสิร์ตทุ่งแสงตะวัน เป็นต้น

เขาลาออกจากอาชีพครูเพื่อเป็นนักเขียนอิสระเมื่อ พ.ศ. 2536 โดยเขียนบทกวี บทเพลง เรื่องสั้น และวาดรูป และได้รับรางวัลศิลปาธร สาขาวรรณศิลป์ จากสำนักศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย ประจำปี 2548 ปัจจุบันใช้ชีวิตเรียบง่ายกับครอบครัว ณ กระท่อมเกี่ยวก้อย ริมแม่น้ำยม อ.ชุมแสง จ.นครสวรรค์